Recensie Tiny Pretty Things

Gepubliceerd op 13 mei 2021 om 21:36

Auteurs: Sona Charaipotra en Dhonielle Clayton

Uitgever: Blossom Books

Originele titel: Tiny Pretty Things

Vertaler: Elsbeth Witt

Publiceerdatum: Juni 2019

Aantal pagina’s: 400


‘Sindsdien hoop ik dat hij dat woord een keer zal gebruiken om mij te omschrijven. Hij heeft dat tot nu toe niet gedaan. Nog niet.’

 

Giselle, Gigi, Steward; E-Jun, June, Park en Bette Abney. Drie getalenteerde balletdansers die allemaal hetzelfde willen. De beste zijn, maar wat ze niet weten van elkaar, wat niemand weet van hen, zijn hun geheimen. Waarom willen ze de beste zijn? Wat is hun motivatie achter hun acties? Wat hebben ze ervoor over om de beste te zijn? Alledrie willen ze gezien worden door de Company, om daar proffesioneel ballerina te worden. Maar haat, liefde en jaloezie staan hen in de weg. Het zijn emoties die ze niet goed kunnen gebruiken, maar wel sterk voelen. Bestaat er nog wel medeleven? Of is er geen grens meer sinds een leerling het jaar ervoor de school heeft moeten verlaten door een heftige blessure?


‘Warm bloed vormt een plasje in mijn schoen. Het rood komt door het roze als een intense zonsondergang. De anderen houden op met dansen.’

 

Het verhaal speelt zich af op een exclusieve balletschool in Manhattan, New York. Gigi is een nieuweling op de school en daarbij ook nog eens anders, ze is een meisje uit Californië met een donkere huidskleur. Dansen is haar grootste passie maar als nieuweling die ook nog eens anders is, maak je niet makkelijk vrienden op deze school. Daarbuiten heeft ze ook nog een geheim, waarvan ze wil dat niemand het te weten komt omdat ze bang is dat ze dan niet meer zou mogen dansen. Bette is al sinds kleins af aan lid van de balletschool en een veelbelovende ballerina, ze lijkt perfect maar bestaat perfect wel? June is ook al een tijd leerling van de school en moet een hoofdrol zien te krijgen, anders stuurt haar moeder haar naar een normale school waar dansen niet mogelijk is. Maar hoe goed ze ook is, gaat ze überhaupt wel gezien worden? 

Het boek is geschreven vanuit drie verschillende ik-perspectieven die elkaar afwisselen (Gigi, Bette en June), met uitzondering van het eerste hoofdstuk van het boek dat een ander ik-perspectief heeft. Er zitten een aantal tijdssprongen in op random momenten, maar sommige dingen worden weer veel vertraagder geschreven. De tijdssprongen waren zeker niet storend en gaven juist wat aan het verhaal.

 

“Die houding van je zorgt ervoor dat ik mensen misschien wel dingen ga vertellen over jou.’ zegt hij met zijn Franse accent. Hij klinkt geïrriteerd. ‘Jij weet helemaal niets van mij.’ Bijt ik terug.

’O jawel hoor.’ Hij wijst met zijn vinger naar het plafond. ‘Wist je dat er camera’s zijn hier? En in de studio’s? Zelfs in studio B?”

 

Dit boek laat de bittere, rauwe en harde wereld van de weg naar het proffesionele ballet heel goed zien. Hoe erg je moet oppassen als je de beste bent, en dat je niemand kan vertrouwen. Zodra je goed bent en anderen niet bang voor je zijn, zal je een doelwit zijn. Niemand heeft het beste met je voor zo lijkt het. 

Dit boek laat zien hoe het prachtige ballet voelt, hoe je tenen blauw worden in die prachtige spitzen en hoe sterk je moet zijn om überhaupt een goede ballerina kan zijn. Dit boek opent je ogen over hoe zwaar ballet is, ook al ziet het er zo licht uit. 

Ik vond dit een heel erg goed boek, kleine dingetjes waren voorspelbaar, maar het meeste bleef spannend  tot de ontknoping. Het einde vond ik heel erg goed geschreven, maar die beredenering laat ik achterwegen in verband met spoilers. Er zijn nog wat onbeantwoorde vragen, maar er is een deel twee waar ik erg benieuwd naar ben! Ook is er een serie van gemaakt op Netflix, die ik zeker ga bekijken! Ik raad iedereen dit boek aan, want ook als je niet van ballet houdt is het een spannend en leuk boek om te lezen:)

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.

Maak jouw eigen website met JouwWeb